Unikalny tekst

“Kobieta, którą pokochał Marszałek. Opowieść o Oli Piłsudskiej”


Katarzyna Droga
Wydawnictwo:  Znak

Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Pani Katarzyny, uważam je za bardzo udane, ciekawe i inspirujące. Wszyscy doskonale wiemy kim był Józef Piłsudski. Ale czy wiemy kim była Ola Piłsudska? Autorka w sposób  bardzo interesujący i zajmujący przedstawiła nam sylwetkę tej niesamowitej kobiety. Zapraszam.
Katarzyna Droga to absolwentka Wydziału Filologii Uniwersytetu Warszawskiego, urodziła się w 1965 r. na Podlasiu. Pracowała jako nauczycielka języka polskiego, potem jako dziennikarz i redaktor w prasie edukacyjnej i kobiecej. Obecnie jest redaktor naczelną magazynu “SENS”. Mieszka z rodziną w Warszawie.
Bardzo mało słyszałam o Aleksandrze Piłsudskiej. Autorka podjęła próbę przybliżenia nam sylwetki tej niesamowitej kobiety. W moim odczuciu udało się jej to bardzo dobrze. Poznajemy Olę młodą dziewczynę, która marzy o tym aby się uczyć, co w tamtych czasach wcale nie było takie proste. Ola wierzy, że jej się uda, ma poparcie w swojej babce Karolinie Zahorskiej. Marzy przede wszystkim o wolnej Polsce. Bierze czynny udział w niebezpiecznej i nierównej walce z zaborcą. Jej postawa jest niezachwiana i nieugięta. Działała w konspiracji w Warszawie oraz w Wilnie. Była to działalność bardzo poważna i niebezpieczna. W fałdach sukien i gorsecie przemycała broń, amunicję, powierzono jej organizację składów broni, utworzyła sieć łączników, walczyła z bronią w ręku. Poznaje jego – legendę Polskiego podziemia – Józefa Piłsudskiego, człowieka niezwykłego, piętnaście lat starszego od niej i… męża innej. Jest to burzliwa miłość, której przyszłość rysuje się pod znakiem walki, ciągłych rozstań,  plotek. Z niej na świat przychodzą ich dwie córki Wanda oraz Jadwiga.
Ola była niesamowitą kobietą. Uparta, stanowcza, zdecydowanie zmierzała do raz obranego celu – wolnej Polski. Poważna, spokojna, a jednocześnie zaangażowana i pełna entuzjazmu. Walczyła z oddaniem i poświęceniem. Siedziała w więzieniu, toczyła wewnętrzne boje z plotkami, których w późniejszych latach ich wspólnego życia nie brakowało. Silna i wierna, uczciwa i oddana pracy charytatywnej, cicha i nie szukająca rozgłosu. Kobieta, kochanka, żona, matka. Żyjąca w cieniu męża, ale mająca swój niewątpliwy wkład w odzyskanie niepodległości. 
     “Ola Piłsudska miała za sobą pół wieku życia pełnego burz, więcej ich chyba było niż uspokojeń i przejaśnień. Młodość wypełniły jej walka i miłość, która przetrwała niemałe trudy. Plotki o domniemanych romansach Ziuka przycichły, życie rodzinne wróciło do normy, znów codziennością stały się pasjanse i seanse kinowe w Belwederze”.
Nie sposób nie wspomnieć o postawie polskich kobiet w tamtych czasach. Pani Katarzyna w swej książce pokazała bardzo dokładnie niesamowity hart ducha tych dzielnych kobiet. Kobiet, które zadziwiały swoją odwagą, oddaniem i poświęceniem. To one były nieugięte, oddane swoim mężom walczącym w powstaniach, wysyłanym do łagrów, na katorgę. One musiały się zmagać z trudami dnia codziennego, gdy zaborca odbierał majątki. Ich odwaga była imponująca. Odważne, niezachwiane w dążeniu do odzyskania niepodległości. To one pierwsze zaszczepiały w dzieciach miłość do ojczyzny i wolności. Szacunek.
          “To była niepokonana armia, potęga kobiet, matek, żon, najsilniejszy wróg zaborców, bo jeśli ktoś ocalił od zapomnienia przez stulecie ten kraj i jego tradycję, to właśnie one”.

Całość czytało się bardzo dobrze, lekko a przy tym z niesłabnącym zainteresowaniem. Autorka ukazała sylwetki głównych bohaterów w sposób bardzo przystępny, z wyczuciem smaku, delikatnością, nie przekraczając żadnych granic – co bardzo mi się podobało. Tło historyczne idealnie w pasowane w całość. O wielu interesujących faktach z życia Oli i Ziuka nie miałam pojęcia. Książka zdecydowanie godna uwagi i warta polecenia. Pięknie opowiedziana, prawdziwa historia, wzrusza, chwyta za serce. Serdecznie polecam. 





Tatiasza Aleksiej
Mam na imię Wiesia, książki towarzyszą mi całe życie. Czytam prawie wszystko. Jednak najbliższe mojemu sercu są dobre książki obyczajowe, literatura kobieca, sagi, książki historyczne - zwłaszcza z okresu średniowiecza, międzywojennego, II wojny światowej i powojenne. Nie pogardzę dobrym thrillerem, zwłaszcza psychologicznym i dobrą sensacją. Nie przepadam za fantastyką – czytałam jednak „Grę o tron” – uwiodła mnie i oczarowała, jestem nią zachwycona – dlatego żadnej książce nie mówię nie. Lubię wyzwania. Mój syn nazywa mnie "molem książkowym". Uwielbiam Freddie'go Mercury, Queen.

Leave a Response