Unikalny tekst

„O jeden krok za daleko”

Autor: Agata Suchocka

Wydawnictwo Replika

Gatunek: literatura obyczajowa, romans

Liczba stron: 290

Data wydania: 23. 06.2020 r.

A miało być tak pięknie, jednak los chciał inaczej. Poruszająca i wciągająca powieść obyczajowa. Niesie ogromne emocje, ukazuje, że zawsze warto o siebie zawalczyć. Moje pierwsze spotkanie z autorką uważam za bardzo udane.

    „Staczała się, ześlizgiwała po nabitej drzazgami codzienności, nie mogąc zidentyfikować momentu, w którym się poddała, w którym powiedziała sobie, że to już koniec, że nie ma już nic”.

Pasja, spełnianie marzeń, sprostanie wymaganiom innym, do tego całe życie dążyła Ada. Kocha konie, jest rewelacyjną amazonką. Startuje w prestiżowych zawodach, jest niedościgniona w tym, co robi. Kariera sportowa stoi przed nią otworem, niedługo ma jechać na olimpiadę. Gdzieś po drodze przydarzył się jej mąż i córka. Wszystko byłoby pięknie, gdyby nie jedna zła chwila. Ada podczas zawodów spada z konia. Jej niefortunny upadek kończy się dla niej tragicznie. Od teraz nieustannie kobiecie towarzyszy ból, porażka i alkohol. Na jej drodze staje Robert, facet, który skrywa bolesną tajemnicę. Czy dla tych dwojga, bardzo dotkniętych przez okrutny los, jest jeszcze nadzieja na wewnętrzny spokój i szczęście?

       „Myśl o skupieni się nad przyszłością rozjaśniła jego czarną, zaskorupiałą duszę. Nad przyszłością mógł przecież zapanować. Przeszłości, bowiem nie był w stanie odmienić”.

Co byś zrobił gdyby nagle całe Twoje dotychczasowe życie, legło w gruzach? Akcja powieści toczy się swoim rytmem jest bardzo emocjonalna i poruszająca. Fabuła krąży wokół trudnych, skomplikowanych relacji międzyludzkich i nieustającej walki z samym sobą. Autorka ma bardzo lekki, płynny, obrazowy styl – pomimo poruszanych bardzo trudnych i złożonych problemów –książkę czyta się bardzo przyjemnie. Rewelacyjnie wykreowani bohaterowie, to oni są niepodważalnym atutem powieści. Ludzie z krwi i kości, charakterne osobowości i ludzie słabi dręczeni koszmarami z przeszłości. Autorka dosadnie, mocno, szczerze i bardzo realnie ukazała ich życie, codzienność, to, z czym nieustannie muszą się zmagać. Głęboka i trafna analiza ludzkich zachowań. Narracja prowadzana jest z perspektywy kilku osób, mamy możliwość spojrzenia na pewne wydarzenia z zupełnie różnych stron – wyszło to bardzo przejmująco i prawdziwie. Dokładnie widzimy, co im w duszy gra. A tam toczy się nieustanna walka ze swoimi słabościami, porażkami i niełatwą przygnębiającą codziennością. Nie od razu polubiłam Adę, ale stopniowo poznając jej historię, poczułam do niej sympatię. Jednak jej odnoszenia się do córki – tego nie potrafię zaakceptować. Robert, ten facet od razu skradł moje serce. Jego przeszłość głęboko porusza. Natalia, córka Ady – niesamowita dziewczyna, bardzo chce zwrócić na siebie uwagę matki. Czy jej się w końcu uda?

      „W chwili, gdy uświadamiasz sobie, że będzie bolało już zawsze, przestajesz bać się śmierci”.

Pani Agata dała nam niesamowitą historię. Przepełnioną goryczą, bólem, niespełnionymi zawiedzionymi marzeniami, utratą najbliższych. Porażka w życiu zawodowym jak i osobistym. Nieradzenie sobie z wychowaniem dziecka, zrzucanie odpowiedzialności na innych. Trudne relacje z matką, z mężem, z córką. Pasja i miłość do koni przyćmiewa cały świat, nic więcej się nie liczy. Do czasu… Trzy pokolenia kobiet w jednym domu, tak trudno nawiązać pozytywne, ciepłe relacje. Jest żal, zadawnione winy, poczucie straty i odrzucenia. Alkohol, jako wybawca, chwila zapomnienia, ucieczka od bólu i szarej, brudnej codzienności. Iskierka nadziei, szansa na zrozumienie, wybaczenie, pogodzenie się z zaistniałą sytuacją. Niesamowita miłość do zwierząt. Rewelacyjnie!

Słodko – gorzka, przejmująca powieść obyczajowa. O życiu, sukcesach, porażkach, cierpieniu, poczuciu winy, samotności i o miłości. Niosąca przesłanie i nadzieję, że zawsze, prędzej czy później zaświeci słońce. Czasami, zwłaszcza na początku bardzo trudno w to uwierzyć. Wiem, że na pewno sięgnę po inne powieści autorki. Ta za mocno wryła mi się w serce. Za książkę dziękuję Wydawnictwu Replika. Bardzo polecam 🙂

Tatiasza Aleksiej
Mam na imię Wiesia, książki towarzyszą mi całe życie. Czytam prawie wszystko. Jednak najbliższe mojemu sercu są dobre książki obyczajowe, literatura kobieca, sagi, książki historyczne - zwłaszcza z okresu średniowiecza, międzywojennego, II wojny światowej i powojenne. Nie pogardzę dobrym thrillerem, zwłaszcza psychologicznym i dobrą sensacją. Nie przepadam za fantastyką – czytałam jednak „Grę o tron” – uwiodła mnie i oczarowała, jestem nią zachwycona – dlatego żadnej książce nie mówię nie. Lubię wyzwania. Mój syn nazywa mnie "molem książkowym". Uwielbiam Freddie'go Mercury, Queen.

3 komentarze

Skomentuj Natalia Anuluj pisanie odpowiedzi