Autorka: Katarzyna Majewska-Ziemba
Cykl: „Saga kresowa” (tom 1)
Wydawnictwo: Replika
Gatunek: literatura obyczajowa, romans
Liczba stron: 352
Data wydania: styczeń 2024 r.
Fascynująca, trudna opowieść, od której w żaden sposób nie mogłam się oderwać. Oparta na faktach saga historyczno-obyczajowa. Pierwszy tom cyklu “Saga kresowa”.
“Poczuła się jakby młodość i beztroska nagle się zatrzymały, a za chwilę miały zniknąć”.
Niewielka wieś Baranowice położona jest tuż przy wschodniej granicy. To tu mieszka Stefania, która jest Polką, razem z mężem Ludwikiem Białorusinem, dwójką dzieci, siedemnastoletnią Janką i małym Julkiem, dorosły syn Władek usamodzielnił się. Prowadzą spokojne, dobre życie. Ich najbliższymi sąsiadami są Białorusini i Żydzi. Wybuch II wojny światowej wzbudza w nich strach i niepokój o jutro. Przekroczenie granicy przez Armię Czerwoną zmienia w ich życiu wszystko. Nic już nigdy nie będzie takie samo. Niebawem umiera mąż Stefani, załamana kobieta wie, że nie może poddać się rozpaczy, ma dla kogo żyć. Znajduje w sobie siłę i nie poddaje się. Ogromne wsparcie i pomoc ofiaruje jej zaprzyjaźniona Żydowska rodzina. Szlechterzy prowadzą dobrze prosperujący warsztat krawiecki. Ich córka jest najlepszą przyjaciółką Janki i Wiery Białorusinki. Trudne niespokojne czasy, walka o przetrwanie, bezwzględność okupanta powodują, że z ludzi wychodzi prawdziwe ich oblicze.
“…ciemne chmury nadciągają, wielka burza będzie…, wiatr dom czerwoną szmatą nakryje i wszystko się zmieni. A cienie zostaną za nami…”
Nie jest to łatwa opowieść…
Wielowymiarowa, wnikliwa perspektywa, ukazująca studium ludzkich zachowań w trudnych warunkach. Akcja toczy się swoim rytmem, zaskakuje i wywołuje ogromne emocje. Fabuła ciekawie poprowadzona ukazuje prawdę historyczną umiejętnie połączoną z fikcją literacką, pokomplikowane relacje międzyludzkie i przeżywane dramaty. Styl Autorki jest bardzo płynny, plastyczny, obrazowy, a przy tym lekki, powodował ogromną przyjemność z czytania. Pani Katarzyna pisze z pasją, czuć ogromną wiedzę historyczną. Niepodważalnym atutem powieści są bohaterowie. Skomplikowane, autentyczne, rewelacyjnie wykreowane osobowości, wzbudzają w czytelniku wiele sprzecznych emocji. Cały czas miałam wrażenie, że razem z nimi przemierzałem ich kręte życiowe ścieżki. Na uwagę zasługuje życiowa mądrość babci Filomeny, jej dar, który odziedziczyła wnuczka Janka.
Ludzkie życiowe zawirowania, na tle zajmująco ukazanego tła historycznego. Spokojna wieś, życzliwi sobie ludzie żyjący obok siebie w zgodzie. Nagle to wszystko się zmienia, codzienność staje naznaczona strachem, niepewnością, walką o przetrwanie. Determinacja, głód, bieda, prześladowania sowietów, ich bezwzględność, brutalność, brak poszanowania czegokolwiek. Dylematy moralne, człowieczeństwo, podejmowanie trudnych decyzji, mierzenie się z ich konsekwencjami. Siła rodzinnych więzi, prawdziwej przyjaźni, która zostaje poddana niejednej próbie.
Fascynująca, mądra, nietuzinkowa, potrzebna, oparta na faktach opowieść, którą czyta się bardzo szybko. Daje do myślenia, zostanie we mnie na dłużej. Jest to rewelacyjny debiut! Za książkę dziękuję Wydawnictwu Replika. Jestem bardzo ciekawa kolejnej części. Z całego serca polecam.
