„Kresowe nadzieje”

Autorka: Beata Agopsowicz

Wydawnictwo: Replika

Gatunek: literatura obyczajowa, romans

Liczba stron: 303

Data wydania: luty 2023 r.

Książkę znajdziesz TUTAJ 🙂

Poruszająca, pięknie napisana opowieść z historią w tle.

    „Dopiero kiedy się pojawił, uwierzyła, że czekają ją jeszcze dobre rzeczy”.

   Przedwojenny Lwów w całej okazałości to w nim razem z rodziną mieszka młodziutka Ormianka Hanna Donigiewicz. Poznajemy ją jako sympatyczną panienkę z dobrego domu, widzimy jej pierwsze zauroczenia, naukę, szkolne przyjaźnie. W 1935 roku Hanna wychodzi za mąż Jana Ambrowicza, z którym wiodą spokojne życie. Wybuch II wojny światowej zmienia wszystko, Jan zostaje zwerbowany do wojska, ginie w pierwszych dniach wojny.  Hanna razem z matką uciekają przed najeźdźcą, znajdują schronienie w Powiślu pod Warszawą. Tam zrozpaczona kobieta orientuje się, że zostanie matką, niebawem na świat przychodzi jej syn Bogusław. Mijają lata, poznajemy wnuczkę Bogusława, Agnieszkę. Dziewczyna jest uczennicą liceum, właśnie przeżywa swoją pierwszą miłość. Niestety jej chłopak ginie w tragicznym wypadku. Agnieszka pomimo upływu lat nie potrafi o nim zapomnieć. W jej ręce wpada pamiętnik prababci, która podobnie jak ona nie potrafiła pogodzić się ze śmiercią ukochanego. Co da jej przeczytanie pamiętnika? Czy będzie w końcu mogła zostawić przeszłość za sobą?

     „Musiała wreszcie uporać się z przeszłością. Raz na zawsze zamknąć rozdział życia, któremu już od dawna powinna zatrzasnąć drzwi, a ciągle zostawiała je uchylone”.

   Poplątane ludzkie losy w całej okazałości. Akcja powieści toczy się swoim rytmem, wzbudza ciekawość i niesie przeróżne emocje. Fabuła ciekawie utkana, dopracowana w każdym szczególe, dotyka skomplikowanych ludzkich relacji, a w tle lekko muśnięta prawda historyczna. Płynnie przenosimy się w czasie, daleka przeszłość i czasy współczesne. Autorka ma bardzo lekkie, plastyczne, barwne pióro. Z łatwością oddaje emocje, wewnętrzne rozterki, jakie targają naszymi bohaterami, a tych im nie brakuje. Ciekawie, wyraziście ukazani bohaterowie, przekrój różnych osobowości. Ludzie, którym przyszło się zmierzyć z przeciwnościami losu, razem z nimi mierzymy się z ich trudną codziennością. Dotykają ich radości, szczęście, porażki, sukcesy, tragedie…

   Ludzkie losy bywają bardzo zaskakujące. Prababka i wnuczka zupełnie inne czasy, okoliczności, ludzie, a jednak te dwie kobiety łączy bardzo dużo. Każda z nich zaznała szczęścia i przeżyła osobistą tragedię, każda nie potrafi się z nią uporać. Lektura pamiętnika staje się dla Agnieszki impulsem do działania, czy przywróci jej radość z życia? Wspomnienia, bolesna przeszłość, od której nie można się uwolnić, niedomówienia, nowe początki.

   Słodko-gorzka, mądra, intrygująca, barwnie opowiedziana historia. Czytanie od początku do końca było ogromną przyjemnością. Powieść skłania do zadumy nad kruchością życia, ukazuje miłość, stratę i nadzieję, która jest zawsze. Za książkę dziękuję wydawnictwu Replika. Serdecznie polecam.