Unikalny tekst

„Kryzys”

Autor: Radosław Dąbrowski

Wydawnictwo: Muza, Oh book!

Gatunek: literatura piękna

Liczba stron: 304

Data wydania: kwiecień 2022 r.

Książkę znajdziesz TUTAJ 🙂

   Pozytywnie zaskakujący, nietuzinkowy debiut.

    „Jedno jest pewne – każdy człowiek, tak samo jak świat, skrywa w sobie niejedną tajemnicę”.

   Poznajemy Andrzeja, mężczyzna ma czterdzieści sześć lat, jest singlem i docentem wykładającym na uniwersytecie. Przez  lata zdobył sobie sympatię i uznanie na uczelni, jest inteligentnym, oczytanym człowiekiem. Niespodziewanie dowiaduje się o śmierci ojca, po blisko trzydziestu latach wraca do rodzinnego domu. Tutaj zaczyna odwiedzać miejsca dawno zapomniane, ale w jakiś sposób mu bliskie, spotyka dawnych znajomych, prowadzi ciekawe rozmowy, ma sporo czasu na przemyślenia. Zaczyna analizować swoje dotychczasowe życie, próbuje się z nim rozliczyć, jego światopogląd dość nieoczekiwanie zaczyna się zmieniać.

    „Mam jednak poczucie, że im bardziej pomagam ludziom z wątpliwościami w wierze, tym silniej odbieram ją samemu sobie”.

   Czy powrót do korzeni okaże się dla Andrzeja czymś pozytywnym? Akcja powieści toczy się niespiesznie i intryguje. Fabuła ciekawie utkana, przenosi nas do czasów PRL-u, jest mocno refleksyjna, przepełniona metaforami ukazuje losy naszego bohatera. Autor posługuje się pięknym, bogatym, naturalnym, płynnym językiem. Ciekawie ukazani bohaterowie, to ludzie, jakich mijamy w naszej codzienności, wielowymiarowi, niejednoznaczni. Nasz bohater zmaga się z kryzysem wiary. Został bardzo doświadczony przez los. Jest postacią skomplikowaną, jego spojrzenie na świat i poglądy znacząco się różnią od ogólnie przyjętych. I postacie drugoplanowe, każdy z nich wnosi coś istotnego do całości.

   Autor zadaje trudne pytania i szuka na nie odpowiedzi. Nie zawsze je uzyskujemy. Wnikliwe spojrzenie we własne wnętrze, próba uporania się z własnymi emocjami i nurtującymi wątpliwościami. Zagadnienia dotyczące naszej egzystencji, przemijania, śmierci, literatury, muzyki, kina, filozofii, malarstwa.

   Wciągająca, nieszablonowa, delikatna opowieść, która wymaga skupienia podczas czytania. Zmusza do refleksji, daje do myślenia. Otwarte zakończenie może sugerować, że ciąg dalszy nastąpi, oby. Za książkę dziękuję Autorowi. Serdecznie polecam i doceniam, było to ciekawe literackie doświadczenie.

Tatiasza Aleksiej
Mam na imię Wiesia, książki towarzyszą mi całe życie. Czytam prawie wszystko. Jednak najbliższe mojemu sercu są dobre książki obyczajowe, literatura kobieca, sagi, książki historyczne - zwłaszcza z okresu średniowiecza, międzywojennego, II wojny światowej i powojenne. Nie pogardzę dobrym thrillerem, zwłaszcza psychologicznym i dobrą sensacją. Nie przepadam za fantastyką – czytałam jednak „Grę o tron” – uwiodła mnie i oczarowała, jestem nią zachwycona – dlatego żadnej książce nie mówię nie. Lubię wyzwania. Mój syn nazywa mnie "molem książkowym". Uwielbiam Freddie'go Mercury, Queen.

2 komentarze

Leave a Response