„Niewidzialny”

Autor: Bogusz Dawidowicz

Wydawnictwo: E-bookowo

Gatunek: kryminał, sensacja, thriller

Liczba stron: 450

Data wydania: wrzesień 2021 r.

Książkę znajdziesz TUTAJ 🙂

Pozytywnie zaskakujący debiut. Powieść całkowicie przykuwa uwagę i niesie spore, sprzeczne emocje.

    „Zrobiłem, co musiałem by przetrwać. Nie dała mi żadnego innego wyjścia.”

Tomasz Kowalski jest nauczycielem informatyki, wcześniej pracował w korporacji, został zwolniony za naganne zachowanie. To inteligentny, dziwny mężczyzna, żyje według utartego schematu. Jego codzienność to praca, której nie lubi, gry, filmy, buszowanie w sieci. Nigdy nie miał łatwo w życiu. Jego dzieciństwo naznaczone było ciężką pięścią okrutnego ojca, matka udawała, że niczego nie widzi. Nie lepiej było z rówieśnikami, wyszydzany i prześladowany na każdym kroku z powodu tuszy. Trudne dzieciństwo odcisnęło w nim trwały ślad. Jest samotnikiem, jednak jak każdy człowiek poszukuje miłości, szuka jej w sieci. Jego dobrym znajomym i prawie przyjacielem jest Marek, człowiek do przesady dbający o swój wygląd, prowadzący szkołę sztuk walk. Tomkowi bardzo podoba się Alicja – nauczycielka, z którą pracuje. Za namową Marka postanawia wziąć się za siebie, już wkrótce przechodzi ogromną metamorfozę. Po pewnym incydencie z Alicją nabiera śmiałości i proponuje jej wspólnie spędzenie wieczoru. Niestety nic nie idzie po jego myśli…

    „Ja będę naprawdę kimś… I to już zaraz… Już wkrótce…”

Z ciekawością sięgnęłam po tę pozycję, którą Autor klasyfikuje jako nietypowe połączenie thrillera psychologicznego z elementami (anty)romansu, (anty)kryminału i powieści political fiction. I ja się z tym całkowicie zgadzam. Akcja powieści toczy się swoim rytmem, niezmiennie intryguje i wzbudza stopniowe nerwowe napięcie. Tak jakby zło czekało na swój czas. Fabuła ciekawie poprowadzona, dopracowana w każdym szczególe, ukazuje głębokie studium ludzkich zachowań i pokomplikowane relacje międzyludzkie. Autor ma przyjemny, lekki, barwny, naturalny styl. Z łatwością przeniosłam się do trudnego, niepokojącego świata naszego bohatera. Mamy teraźniejszość i liczne odniesienia do jego przeszłości. Pan Bogusz niczego nie tuszuje, nie wybiela, jest mocno, dosadnie, niepokojąco, chwilami brutalnie. Ciekawie ukazani bohaterowie, każdy z nich zmaga się z trudną codziennością. Są to pokomplikowane, niejednoznaczne osobowości. Do Tomka miałam bardzo mieszane uczucia, nie potrafiłam go zrozumieć, to bardzo złożony człowiek. Na zewnątrz wydaje się łagodnym, cichym, spokojnym mężczyzną, a w środku drzemie w nim prawdziwy potwór. Jest psychopatą – jego myśli początkowo niepokoją, później wzbudzają przerażenie. Nie potrafi przyjąć odmowy. Jego wyobrażenie o miłości jest bardzo spaczone. Do czego będzie się w stanie posunąć, gdy nie zdobędzie to czego pragnie?

Trudne dzieciństwo zawsze w większym czy mniejszym stopniu ma wpływ na dorosłe życie. Brak miłości, wsparcia od najbliższych, obojętność, przemoc fizyczna i psychiczna. Z tym na co dzień musiał się mierzyć nasz bohater. Nosi w sobie ogromne pokłady goryczy, żalu do wszystkich i wszystkiego, najmocniej do własnych rodziców. To wszystko doprowadziło do tego, kim jest dzisiaj.

Poruszająca, niepokojąca, wywołuje szybsze bicie serca opowieść. O samotności, chorej fascynacji, potrzebie miłości, odrzuceniu, z rewelacyjnie ukazanym wątkiem psychologicznym i kryminalnym. Autor umiejętnie wodzi czytelnika za noc. Zakończenie kompletnie mnie zaskoczyło. Z niecierpliwością i szczyptą niepokoju czekam na kontynuację. Za książkę dziękuję Autorowi. Serdecznie polecam.