
Autorka: Agnieszka Krawczyk
Wydawnictwo: Filia
Gatunek: literatura obyczajowa, romans
Liczba stron: 528
Data wydania: kwiecień 2023 r.
Książkę znajdziesz TUTAJ 🙂
Magiczna powieść! Wspaniała, zaskakująca, emocjonująca historia, od której nie mogłam się oderwać. Świat realny przestał istnieć.
„A przecież nic na tym świecie nie jest idealnie i nawet nie powinno takie być. Wystarczy, że jest po prostu dobrze”.
Róża odnosi znaczące sukcesy jako młoda marszandka sztuki, razem z przyjaciółką Beatą prowadzi własną galerię sztuki, w której sprzedaje znane i te mniej znane obrazy. Jej matka Dorota jest uznaną pisarką. Niebawem Dorota i babcia Róży, Gina będą obchodziły swoje urodziny. Kobiety postanawiają połączyć te wydarzenia i zorganizować jedno, huczne przyjęcie w Łabonarówce, w miejscu, w którym na świat przyszła babcia Gina. Dawna siedziba rodu skrywa wiele tajemnic, a przeszłość, choć pozornie zapomniana, ma znaczenie i wpływ na teraźniejszość nowego pokolenia. Jakie sekrety pozna Róża, czy odkrywana prawda nie będzie szokująca?

Z przyjemnością i ciekawością przeniosłam się do świata wykreowanego przez autorkę, szybko poczułam się jak u siebie. Wielowątkowa, wielowarstwowa, wnikliwa perspektywa. Akcja powieści toczy się swoim rytmem i intryguje. Fabuła ciekawie poprowadzona, dopracowana w każdym szczególe, toczy się dwutorowo. Mamy czasy współczesne i przeszłość – dwudziestolecie międzywojenne. Pani Agnieszka ma niesamowicie lekkie, płynne, barwne, wnikliwe, subtelne pióro. Czytanie od początku do końca było ogromną przyjemnością i niespodzianką. Zajmująco ukazani bohaterowie, silne, złożone, niejednoznaczne osobowości. Wyróżniająca się postacią jest Matylda ówczesna panią Łabonarówki i matka Giny, kobieta równie piękna co zła. Z niesłabnącą ciekawością śledziłam jej losy i poczynania, muza artystów i bezwzględna kobieta.
„Nic mnie tak nie cieszy, jak ludzka zawiść. Im jest jej więcej, tym lepiej ja się czuję”.
Piękno i klimat tamtych dawno minionych czasów. Zajmująco ukazana obyczajowość z fascynującym tłem historycznym dwudziestolecia międzywojennego. Opowieść o kobietach z rodu Kosakowskich, skomplikowanych relacjach rodzinnych, bogactwie, splendorze, artystyczna bohema. Intrygi, kłamstwa, niedopowiedzenia, dobrze przez lata ukrywane sekrety, zdrady, spiski, niewyjaśniona śmierć. Autorka delikatnie podtrzymuje napięcie, chwilami szokuje. Wnikliwe studium ludzkich zachowań, intrygujący, zawiły portret zakłamanych relacji, wzajemne zależności, moralne zakłamanie, zło, zazdrość, próżność, obojętność.
Klimatyczna, niebanalna, absorbująca opowieść. Kawał dobrej literatury, od której nie mogłam się oderwać. Niesamowita, realna pełna uniesień, dramatów i intryg podróż w przeszłość. Już z niecierpliwością czekam na kolejny tom. Za książkę dziękuję wydawnictwu Filia. Serdecznie polecam.
