Autorka: Betty Cayouette
Wydawnictwo: Luna
Tłumaczenie: Aleksandra Weksej
Gatunek: literatura obyczajowa, romans
Liczba stron: 424
Data wydania: czerwiec 2024 r.
Wciągająca, przyjemna, ciepła historia pewnej miłości, która po latach odżywa na nowo.
“Chciałabym powiedzieć wszystkim dziewczynom, które dorastają w takich warunkach jak ja, żeby sięgały wysoko. Ja nie sięgałam dość wysoko”.
Emerson jest sławną modelką, jej życie wydaje się być idealne, ma wszystko, o czym zamarzy. Czy aby na pewno? Bardzo chciałaby mieć u swego boku oddanego, kochającego mężczyznę, niestety ciągle trafia na nie tych nieodpowiednich. Jej frustracja i zmęczenie rośnie. Telefon przypomina jej o przyjacielu, z którym przed laty, jako nastolatka przyjaźniła się, a z czasem przyszło silniejsze uczucie. Jej związek z Theo był jednym z lepszych, w których młoda kobieta była. Emerson wpada na pomysł, przekonuje swojego agenta, by ten zrobił wszystko, by stała się twarzą kampanii, przy której Theo pracuje jako fotograf. Sesja zdjęciowa ma się odbyć w uroczym miejscu we Włoszech. Co z tego wyniknie? Jaka będzie reakcja mężczyzny na widok bliskiej kiedyś mu kobiety?
“Nadal jestem bardzo niepewna siebie. Ale to nic, bo potrafię się dobrze maskować. Staję wyprostowana. Ściągam ramiona, podnoszę wysoko głowę i powtarzam sobie, że niezależnie od tego, co ludzie o mnie mówią albo co przyniesie los, dam sobie radę. Muszę tylko trochę poudawać, dopóki nie stanie się to prawdą. A najlepsze jest to, że nikt się nigdy nie orientuje, że czasem tylko gram.”
Czy spotkanie po latach zaowocuje czymś dobrym, czy będzie wręcz przeciwnie? Dałam całkowicie się porwać tej historii. Akcja powieści toczy się swoim rytmem, zaskakuje i wywołuje wiele emocji. Fabuła zajmująco poprowadzona ukazuje skomplikowane relacje międzyludzkie i uczucie, które po latach odżywa na nowo. Styl Autorki jest płynny, barwny, naturalny, a przy tym lekki, powodował przyjemność z czytania. Pani Betty pisze z pasją, jest realnie, całość dokładnie przemyślana i dopracowana w każdym szczególe. Bohaterowie zajmująco ukazani, zwykli ludzie pełni wad i zalet, ciekawy rys na ich osobowości. Emerson i Theo do obojga poczułam sympatię. Narracja toczy się naprzemiennie z ich perspektywy, co bardzo mi się podobało. Dokładnie widzimy emocje, porywy serca, wątpliwości, jakie nimi targają.
Włochy, przepiękne krajobrazy, widoki, natura, słońce, pyszne jedzenie. I uczucie, które mimo upływu lat wciąż się tli. Problem z zaufaniem, ucieczka przed problemami, stwarzanie iluzji, że wszystko jest dobrze. Niepewność, strach przed kolejnym odrzuceniem. Satysfakcjonująca praca zawodowa, spełnianie się, sukces, prestiż, stawianie wszystkiego na jedną kartę. Cierpienie, strata, dawanie drugiej szansy. Niedomówienia, które wiele niszczą, szczerość i prawda tak ważne i potrzebne w każdym związku.
Przyjemna, ciepła, subtelna, taka delikatna opowieść. Ukazuje uczucie, które przygaszone po latach odżywa na nowo. Przyjemność z czytania ogromna! Za książkę dziękuję wydawnictwu Luna. Jeżeli szukacie czegoś, co pozytywnie otuli Wasze serce, to serdecznie polecam!
