„Za przyjaźń!”

Autorka: Anna Sakowicz

Wydawnictwo Luna

Gatunek: literatura obyczajowa, romans

Liczba stron: 320

Data wydania: kwiecień 2022 r.

Książkę znajdziesz TUTAJ 🙂

Wciągająca, poruszająca, życiowa opowieść. Piękna przyjaźń, jedna zła decyzja, jej ogromny wpływ na dalsze życie.

    „Przeszłość kryła się w ich płytkich zmarszczkach i siwych włosach ukrytych pod farbami, ale wydawało się, że one same rozstały się zaledwie wczoraj.”

Krysia, Lucyna, Ola i Monika, pochodzą z niewielkiej miejscowości, poznały się w szkole podstawowej, od razu poczuły do siebie nić sympatii, by wkrótce zostać przyjaciółkami na dobre i złe. Przyszło dorosłe życie, więzi jakie między nimi panowały mocno się rozluźniły, by wkrótce całkiem się rozejść. Każda weszła na swoją ścieżkę życiową. Po wielu latach spotykają się ponownie w rodzinnym mieście, każda przyjechała tu w konkretnym celu. Na spotkaniu, przy ognisku przedstawiają swoje życie w samych superlatywach. A jak jest naprawdę? Dobry nastrój i alkohol stopniowo rozwiązują im języki, zaczynają być ze sobą szczere. Okazuje się, że ich życie dalekie jest od idealnego. Do tego dochodzi tajemnica z przeszłości, która miała ogromny wpływ na ich decyzje i dalsze życie. Czy teraz po latach będą potrafiły pozbyć się ciążącego im poczucia winy?

   „Bo jak to możliwe, by dawne błędy wynikające z niedojrzałości mogły kształtować jej przyszłość?”

Moje kolejne bardzo udane spotkanie z twórczością Pani Anny. Z przyjemnością i ciekawością przeniosłam się to świata przez nią utkanego. Akcja powieści toczy się spokojnym rytmem i niesie sporą dawkę emocji. Fabuła ciekawie poprowadzona, dopracowana w każdym szczególe. Ukazuje pokomplikowane losy bohaterek, na których ciąży tajemnica z przeszłości. Teraźniejszość idealnie współgra z przeszłością. Autorka pisze lekko, płynnie, barwnie, wnikliwie, z łatwością i wrażliwością ukazuje emocje jakie targają naszymi bohaterami.  A ci rewelacyjnie ukazani, to ludzie jakich mijamy w naszej codzienności, każdy z nich dźwiga na swych barkach jakiś ciężar. Krysia, Lucyna, Ola i Monika bardzo różnią się od siebie, mają inne życiowe doświadczenia, niewiele w nich zostało z tych beztroskich, pełnych życia dziewczynek. Poczułam do każdej z nich ogromną sympatię, potrafiłam zrozumieć, współczułam i z całego serca kibicowałam. I Pietrek, bezdomny menel, upadł tak nisko, bardzo pogubił się w swoim życiu. Miałam ogromną nadzieję, że znajdzie w sobie dość siły i uda mu się wyjść na prostą.

Życie niesie różne niespodzianki, czasami daje nieźle w kość. Bywa trudne, bolesne, smutne, ale i pełne radości, spełniania. Gdy teraźniejszość naznaczona jest przeszłością, nie potrafimy się z nią rozliczyć, zamknąć, wtedy nie da się żyć w spokoju i szczęściu. Ona zawsze upomni się o swoje. Nasze bohaterki jako dzieci złożyły przysięgę przyjaźni na całe życie. Jednak coś się wydarzyło, coś złego, coś co zburzyło ich spokój i poczucie bezpieczeństwa. Teraz po latach, bogatsze o życiowe doświadczenia spotykają się zupełnie przez przypadek. Czy będą w stanie spojrzeć przeszłości w oczy i z podniesioną głową, czystym sumieniem ruszyć do przodu?

Niewielka miejscowość, gdzie wszyscy wszystko o sobie wiedzą, a miarą codzienności jest opinia sąsiadów. Byle się nie narazić, nie trafić na języki. Życiowe zawirowania, ludzkie słabości, uzależnienie, przyjaźń, przemoc w rodzinie, rozwody, śmierć bliskich, dramaty. Poczucie winy, ogromny lęk, który tkwi głęboko i niszczy poczucie spokoju. W całość ciekawie wplątany wątek kryminalny – bardzo pozytywnie zaskakuje.

Książka o kobietach, dla kobiet. Do bólu prawdziwa, trudna, niejednoznaczna, chwytająca za serce. Smutna i jednocześnie piękna, ukazuje historię czterech kobiet, na losach, których tajemnica z dzieciństwa odcisnęła swoje piętno.  Niesie nadzieje, że jeszcze kiedyś będzie pięknie, spokojnie. Za książkę dziękuję wydawnictwu Luna. Z całego serca polecam.