Unikalny tekst

„Coś więcej niż dotyk”

Autor: Agnieszka Cyrus

Wydawnictwo Novae Res

Gatunek; literatura obyczajowa.

Liczba stron: 404

Data wydania styczeń 2021 r.

Historia o złym krzywdzącym dotyku. Emocjonalna, poruszająca, daje do myślenia i ukazuje jak bardzo czasami możemy się pomylić w ocenie innych.

    „W dzień zakłada maskę statecznego mężczyzny, ceniącego swoją rodzinę, a także osiągnięcia. Wieczorem zaś staje się prawdziwą bestią…”

Monika to piętnastolatka, ma rodziców, siostrę i dziadków, których bardzo kocha. Jest zakochana, ma chłopaka, przyjaciół, wkrótce idzie do nowej szkoły. W pewnym momencie zaczyna się coś źle dziać. Wyjazd do ukochanych dziadków staje się brzemienny w skutkach. Ona pozostawiona sama sobie, bez wsparcia, zrozumienia… dziwne. Dziewczyna miota się między chęcią odwiedzania dziadków, a ogromnym strachem, jaki ten popyt w niej budzi. I tu nasuwają się pierwsze pytania, pierwsze kompletnie niezrozumiałe dla mnie motywy jej postępowania…

Przenosząc się w świat Moniki, początkowo, aż się we mnie gotowało. Bardzo dziwiło zachowanie i obojętność jej bliskich. Akcja powieści toczy się swoim rytmem, wzbudza ciekawość i niepokoi. Fabuła niesie ogromne, bardzo skrajne emocje. Autorka pisze płynnie, lekko, jest szczerze i bardzo realnie. Umiejętnie i z wyczuciem Pani Agnieszka lawirowała między kłamstwem, a prawdą. Nic tu nie jest oczywiste. Ciekawie ukazani bohaterowie, bardzo autentyczne, namacalne postacie. Muszę przyznać, że główna bohaterka wzbudzała we mnie bardzo mieszane uczucia. Jej zachowanie chwilami irytowało, nie do końca potrafiłam jej zaufać. Namieszała mi w głowie.

Autorka porusza trudne, bardzo bolesne tematy. Konflikty rodzinne, przemoc, nadużywanie alkoholu, zły dotyk. Narastanie wzajemnych pretensji, tajemnice, niedopowiedzenia. Młodość, niewinność, radość z życia, które w pewnym momencie zostają zbrukane, pozbawiane złudzeń. Gdzie jest prawda, a gdzie kłamstwo? Komu uwierzyć? Cała masa pytań, niejasności, dziwnych zbiegów okoliczności. Opowieść przepełniona smutkiem, goryczą, rozczarowaniem. Brak wsparcia od bliskich, samotność, odrzucenie.

Trudna historia, przepełniona bólem, smutkiem, samotnością. Wzbudza ogromne emocje. Od współczucia, złości, zdziwienia, w końcu niedowierzania i szoku. Daje do myślenia, wymusza refleksje nad życiem i ludzkim postępowaniem. Zakończenie całkowicie mnie zaskoczyło, do końca nie dowierzałam. Czekam na kolejne książki autorki. Za książkę dziękuję Wydawnictwu Novae Res. Polecam.

Tatiasza Aleksiej
Mam na imię Wiesia, książki towarzyszą mi całe życie. Czytam prawie wszystko. Jednak najbliższe mojemu sercu są dobre książki obyczajowe, literatura kobieca, sagi, książki historyczne - zwłaszcza z okresu średniowiecza, międzywojennego, II wojny światowej i powojenne. Nie pogardzę dobrym thrillerem, zwłaszcza psychologicznym i dobrą sensacją. Nie przepadam za fantastyką – czytałam jednak „Grę o tron” – uwiodła mnie i oczarowała, jestem nią zachwycona – dlatego żadnej książce nie mówię nie. Lubię wyzwania. Mój syn nazywa mnie "molem książkowym". Uwielbiam Freddie'go Mercury, Queen.

3 komentarze

  1. Lubię takie emocjonalne i nieoczywiste powieści, które dotykają różnych zakamarków ludzkiej natury. Nie znam autorki i trochę obawiam się tej książki, ale jeśli będzie okazja – przeczytam.

Leave a Response