Unikalny tekst

“Zemsta i przebaczenie. Morze kłamstwa.”

Joanna Jax
Wydawnictwo:  Videograf SA
“Zemsta i przebaczenie. Morze kłamstwa” część IV. Z wielką ciekawością i zainteresowaniem zabrałam się za kolejną część tej niesamowitej sagi. Autorka daje nam coś fantastycznego, na najwyższym poziomie. Nieprzerwanie wciągająca, z zapartym tchem śledziłam dalsze losy naszych bohaterów, pełna obaw i ciekawości, lęku i niesłabnącego podziwu dla autorki. Przenosimy się kolejny już raz, do tragicznych czasów II wojny światowej. Kłamstwo i zdrada na każdym kroku, strach i przerażenie…
Joanna Jax to absolwentka Uniwersytetu Warmińsko – Mazurskiego, pasjonuje się malowaniem na szkle. Uwielbia czytać biografie i publikować krótkie opowiadania. Na co dzień pracuje jako manager w dużej firmie ogrodniczej. Zadebiutowała powieścią “Dziedzictwo von Becków”.

Wszyscy z utęsknieniem wyczekują końca wojny. Walka o życie, swobodę, spokój, miłość – trwa. Akcja tej części toczy się od 1943 do 1945 roku. Jest gwałtowna, pełna zawirowań historycznych, ale i tych dotyczących naszych bohaterów. Każdy z nich ma jakieś swoje kłamstwa, tajemnice, które próbuje zagłuszyć, wymazać. Ich życie pełne poniewierki, niewiadomej o jutro, pełne grozy, trudnych decyzji i miłości…

       “Cały świat składa się z kłamstw i kłamstewek. Oszukujemy siebie i innych. Bo czasami inaczej sie nie da.”


Alicja czuje się rozdarta, między miłością do Juliana a Sergiusza. Jej bezradność doprowadza ją do rozpaczy, jest kobietą czynu, bezczynność doprowadza ją do szału. Jedynym pewnikiem  w jej  życiu jest miłość do synka.  Stara się być uczciwa. Po zniknięciu Juliana dostaje rozkaz  zbudowania nowej siatki. Po udanej akcji, awansuje do stopnia kapitana. Hanka czuje się bezradna, osaczona, nie jest stworzona do życia na wsi, a nie ma wyboru. Jedyną pozytywną stroną tej prostej, szarej egzystencji, wypełnionej ciężką pracą i mieszkania z dala od ludzi jest względne bezpieczeństwo. To nie jest jej świat. Nie chce przyznać  się do swoich tęsknot i rozterek. Jej miłością są dzieci i Igor. Julian rozdarty między Alicją a Weroniką. Jego zachowanie wobec obydwu kobiet pozostawia wiele do życzenia. Po kolejnej akcji zostaje uznany za zaginionego. Znajduje się daleko od Polski, osamotniony, poturbowany, po urazie głowy cierpi na amnezję. Igor widział jak krew radzieckich żołnierzy lała się strumieniami a terror na okupowanych terenach był niewyobrażalny. Ma do wykonania kolejne niebezpieczne zadania, ale odnalezienie ukochanej, której nie widział już tak długo staje się priorytetem. Walter uznany za zmarłego, wiedzie w miarę spokojne życie na mazurskiej wsi. Znalazł sobie pozornie bezpieczną przystań.

Kołyma – tutaj codziennie ktoś umiera, a zimą ofiar będzie jeszcze więcej. To inny gorszy świat, niczym przedsionek piekła. Gdzie człowieczeństwo usypia, a z czasem całkowicie zanika. Walka o przetrwanie łamała każdego.

Druzgoczący i jakże prawdziwy obraz powstania warszawskiego. Jego opis w wykonaniu Pani Joanny, dogłębnie mną wstrząsnął. Przygotowania, walka, przegrana… Nastroje ludności cywilnej i walczących – zapał, wręcz euforia, aż po rezygnację, dotkliwą klęskę. Autorka nie boi się stwierdzeń o słuszność wybuchu powstania. Zadaje trudne pytania i ukazuje bezsens śmierci tylu naszych rodaków. Porażka była powalająca  a ofiary niewyobrażalne.

Miłość w tej strasznej wojennej rzeczywistości, często była jedynym jasnym punktem w życiu naszych bohaterów, jedynym jasnym celem i jedyną radością.  Czy potrafią  jeszcze odróżnić dobro od zła, honor od jego braku, podłość od szlachetności? Osamotnieni w swej walce, ulegają zniechęceniu i zwątpieniu. Ale czy można im się dziwić? Czy zaświeci dla nich iskierka nadziei? Pomimo całego dramatyzmu znajdziemy tu elementy niezwykle wzruszające i poruszające. Autorka cały czas zaskakuje i na krok nie odpuszcza.

Powieść najwyższych lotów w niczym nie ustępuje poprzednim częściom. Wspaniała czytelnicza uczta. Porusza serce i duszę. Wstrząsające opisy rzeczywistości w wykonaniu Pani Joanny, powodują, że momentami czułam ciarki na plecach, łzy płynęły… Niesamowita dbałość o szczegóły i detale czyni z powieści  Joanny Jax niezwykle wiarygodną i prawdziwą powieść historyczną. Chylę czoła przed autorką, niezmiennie podziwiam i odczuwam szacunek, nad wiedzą i talentem. Polecam wszystkim, to najlepsza saga o wojnie i miłości jaką kiedykolwiek czytałam. Z wielką niecierpliwością czekam na kolejny tom.
Książki autorki:
  “Dziedzictwo von Becków” tom I
  “Dziedzictwo von Becków” tom II
  “Długa droga do domu”
  “Syn zakonnicy”
  “Zemsta i przebaczenie”:
       tom I   “Narodziny gniewu”
       tom II  “Otchłań nienawiści”
       tom III “Rzeka tęsknoty” 
       tom IV “Morze kłamstwa”
       tom V  “Bezkres nadziei” 
       tom VI “Dolina spokoju”
  “Zanim nadejdzie jutro”
       tom  I   “Podróż do krainy umarłych”
       cdn…
   “Czas cudów, czyli opowieści pod jemiołą”  – współpraca z innymi autorami

Tatiasza Aleksiej
Mam na imię Wiesia, książki towarzyszą mi całe życie. Czytam prawie wszystko. Jednak najbliższe mojemu sercu są dobre książki obyczajowe, literatura kobieca, sagi, książki historyczne - zwłaszcza z okresu średniowiecza, międzywojennego, II wojny światowej i powojenne. Nie pogardzę dobrym thrillerem, zwłaszcza psychologicznym i dobrą sensacją. Nie przepadam za fantastyką – czytałam jednak „Grę o tron” – uwiodła mnie i oczarowała, jestem nią zachwycona – dlatego żadnej książce nie mówię nie. Lubię wyzwania. Mój syn nazywa mnie "molem książkowym". Uwielbiam Freddie'go Mercury, Queen.

Leave a Response