Autorka: Magdalena Stykała
Cykl: “Saga ułańska” (tom 1)
Wydawnictwo: Replika
Gatunek: powieść obyczajowa, romans
Liczba stron: 364
Data wydania: marzec 2025 r.
Poruszająca, wciągająca, napisana z humorem opowieść z zajmująco ukazanym tłem historycznym.
“Wiedziała, że nic nie zmieni jej uczuć. Nie zastanawiała się co będzie za kilka lat…”
Agata Tęczyńska, jest młodą, pełną pasji panienką z dobrego domu, jej ojcem jest znany hodowca koni kawaleryjskich. Agada kocha konie, w przyszłości chciałaby pomóc ojcu w ich hodowli. Właśnie spełniły się jej marzenia, dostała się na Akademię Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie. Z nieśmiałej, skromnej panienki, zmienia się w świadomą swej urody, odważną, głośno wyrażająca swe poglądy kobietę. Od zawsze w jej rodzinnym domu bywali młodzi ułani, w jednym z nich Agata zakochuje się ze wzajemnością. Jednak niedane jest jej cieszyć się szczęściem, młody mężczyzna łamie jej serce. Pogrążoną w rozpaczy dziewczynę bierze pod swoje skrzydła wyzwolona ciotka Róża, która wyciąga ją z marazmu. Pod opieką kuzyna, młodego oficera 14. Pułku Ułanów Jazłowieckich, wkracza w nieznany dotąd jej świat. Próbując zapomnieć o bolesnej przeszłości, zaczyna z niego czerpać pełnymi garściami.
“Uświadomiła sobie, że drzemie w niej wola przetrwania, jakiej po sobie się nie spodziewała. Siła, która nakazywała iść do przodu niezależnie od ciężaru, jaki dźwigała”.
Wciągająca, zaskakująca opowieść. Wnikliwa perspektywa, akcja powieści toczy się swoim rytmem, intryguje, dotyka skomplikowanych relacji międzyludzkich, przenosi nas do czasów tuż przed wybuchem II wojny światowej. Fabuła ciekawie poprowadzona, z dbałością o szczegóły, prawda historyczna idealnie współgra z fikcją literacką. Styl Autorki jest bardzo płynny, obrazowy, a przy tym lekki, naturalny, na duży plus zasługują dialogi, cięte riposty. Pani Magdalena pisze z pasją, czuć ogromną wiedzę o ułanach. To było niesamowite i piękne! Niepodważalnym atutem powieści są bohaterowie. Skomplikowane, autentyczne osobowości, wzbudzają w czytelniku wiele emocji. Nie wszystkich polubiłam, nie dało się. Cały czas miałam wrażenie, że razem z nimi przemierzałem ich kręte życiowe ścieżki. Agata to serdeczna, silna, odważna, inteligentna, młoda kobieta. Bardzo ją polubiłam.
Ułani, młodzi, piękni, eleganccy, szamańscy. Uważali, że świat do nich należy, a oni sami są wyjątkowi. Najważniejsze były dla nich trzy „K”: konie – najlepsze, koniak – najdroższy, i kobiety – najpiękniejsze. Podziwiani, stawiani na piedestale, byli pełni życia, humoru, kobiety wodziły za nimi oczyma. Zasady, jakie panowały w ówczesnym świecie, wszechobecne konwenanse, kobiety walczące o zmiany, o godność, o możliwość decydowania o sobie. Dominacja mężczyzn, nierówność, jaka spotykała kobiety we wszystkich sferach życia. Duma, emocje, marzenia, pragnienia, miłość, namiętność, kobieca siła, ułańska fantazja.
Jestem zachwycona tą powieścią! Pełen emocji, czarujący słowem romans, obyczajowość i prawda historyczna. Piękna przygoda, której całkowicie dałam się porwać. Z niecierpliwością czekam na kontynuację. Za książkę dziękuję wydawnictwu Replika. Bardzo polecam!
