Unikalny tekst

„Monika”

Autorka: Ela Downarowicz

Wydawnictwa Videograf S.A.

Gatunek: literatura obyczajowa, romans

Liczba stron: 360

Data wydania: luty 2023 r.

Książkę znajdziesz TUTAJ 🙂

   Pełna emocji, porywająca, niespokojna opowieść, o niekoniecznie dobrych wyborach. Moje kolejne bardzo udane z twórczością Autorki.

„Kłamstwo rodzi kłamstwo. Człowiek grzęźnie w ich plątaninie, tracąc z oczu prawdę”.

   Monice wszystko w życiu przychodziło łatwo. Jest utalentowaną tancerką i choreografką musicali. Ma sławę, ustabilizowaną pozycję zawodową, uwielbia podróżować, a mężczyzn ma tylko na chwilę. Do tej pory z nikim nie potrafiła stworzyć trwałego związku. W jej życie dość niespodziewanie wkraczają dwaj mężczyźni z przeszłości. Podejmują pracę w jej teatrze, oboje zwracają uwagę na Monikę, kobietę piękną i z klasą. Marek to spokojny, wyrozumiały, z ogromnym poczuciem odpowiedzialności mężczyzna po przejściach. I jego zupełne przeciwieństwo, lekkoduch, bawidamek, facet, który uważa, że wszystko mu się należy – Maciej. Już niebawem Monika przekona się, na którego z nich będzie mogła liczyć.

    „Dużo czasu zajęło mi zrozumienie, że nie na wszystko można znaleźć satysfakcjonujące uzasadnienie, po prostu czasami los stawia nam na drodze różne niespodzianki i udowadnia, że każdy człowiek jest inny”.

   Ich dwóch i ona jedna, jak potoczy się ta relacja? Akcja powieści toczy się swoim rytmem i intryguje. Fabuła ciekawie poprowadzona, dopracowana w każdym szczególe niesie ogromne emocje. Czuć realizm opowiedzianej historii. Styl Autorki jest bardzo przyjemny, lekki, barwny, naturalny. Z wnikliwością i empatią Pani Elżbieta ukazuje wewnętrzne boje, zmagania, porywy serca, jakie są udziałem naszych bohaterów. A ci rewelacyjnie ukazani, to zwykli ludzie, jakich mijamy w naszej codzienności, pełni wad i zalet, muszą się mierzyć z przeciwnościami, jakie niesie im życie. Narracja toczy się z kilku perspektyw, daje nam to szersze spojrzenie na rozwój wydarzeń. Trudno mówić o jakiejkolwiek sympatii do Moniki, to trudna, egoistyczna, samolubna osoba. Czyni zło, kręci, mataczy, nie potrafi zdobyć się na szczerość. Maciej to rozpieszczony jedynak ma o sobie ogromne mniemanie, nigdy o nic nie musiał się martwić, czułam do niego tylko niechęć. Marek od razu skradł moje serce, to inteligentny, odpowiedzialny, wzbudzający zaufanie mężczyzna, który właśnie znalazł się na życiowym zakręcie.

   Z przyjemnością kolejny raz przeniosłam się do świata wykreowanego przez Autorkę i bardzo dobrze mi tu było. Pani Ela porusza szereg trudnych i złożonych problemów. Nikogo nie ocenia, nie wybiela, nie tuszuje i nie słodzi. Nasi bohaterowie tkwią w swoistym trójkącie, pożądanie zaczyna przysłaniać wszystko inne. Monika i Maciej mają pełną świadomość tego, co robią, tylko Marek tkwi w niepewności, mając pewne przeczucia. Samolubne, egoistyczne postępowanie, świadome krzywdzenie drugiej osoby. Tak trudno zdobyć się na szczerość… Monice zaczyna sypać się życie, jednak nie potrafi, czy też nie chce dostrzec, kto tak naprawdę jest całym sercem razem nią. Targana namiętnością przestaje odróżniać dobro od zła. Nie potrafi przyznać się do błędów, zrzuca winę na innych, bo tak jest łatwiej, wygodniej. Niechciana ciąża myśli o aborcji, depresja, kolejne rozczarowania, jakie niesie życie. Pięknie ukazana, ogromna, bezwarunkowa miłość do chorego dziecka. Trudna sztuka wybaczania, dawanie drugiej szansy, niełatwe wybory i ich konsekwencje. A w tle pasja i radość, jaką niesie taniec.

   Niespokojna, trudna, bolesna, bardzo życiowa historia. Początkowo nic nie wskazuje na to, że spokój naszych bohaterów zburzy sztorm o ogromnej sile i odmieni ich życie na zawsze. Za książkę i możliwość objęcia jej patronatem medialnym dziękuję wydawnictwu Videograf. Czytajcie, z całego serca polecam!

Tatiasza Aleksiej
Mam na imię Wiesia, książki towarzyszą mi całe życie. Czytam prawie wszystko. Jednak najbliższe mojemu sercu są dobre książki obyczajowe, literatura kobieca, sagi, książki historyczne - zwłaszcza z okresu średniowiecza, międzywojennego, II wojny światowej i powojenne. Nie pogardzę dobrym thrillerem, zwłaszcza psychologicznym i dobrą sensacją. Nie przepadam za fantastyką – czytałam jednak „Grę o tron” – uwiodła mnie i oczarowała, jestem nią zachwycona – dlatego żadnej książce nie mówię nie. Lubię wyzwania. Mój syn nazywa mnie "molem książkowym". Uwielbiam Freddie'go Mercury, Queen.

3 komentarze

Leave a Response