Unikalny tekst

„Figurka z porcelany”

Spread the love

Autor: Agata Bizuk

Wydawnictwo: Dragon

Gatunek: literatura obyczajowa, romans.

Liczba stron: 304

Data wydania: maj 2021 r.

Książkę znajdziesz TUTAJ 🙂

Bardzo bolesna, smutna, na wskroś realna, poruszająca historia. Moje kolejne rewelacyjne spotkanie z autorką.

    „Od zawsze żyłam w przekonaniu, że nie nadaję się do miłości, nie potrafię kochać i zasługuję jedynie na pogardę.”

Poznajemy Igę, kobietę czterdziestoletnią, która nie potrafi, nie może i nie umie pozostawić swojej bolesnej przeszłości za sobą. Ta przeszłość ma ogromny wpływ na jej teraźniejszość. Iga wychowywała się w patologicznym domu. Jej ojciec całe życie znęcał się nad nią i jej matką fizycznie i psychicznie. Matka to kobieta zahukana, bezwolna, w ciszy godziła się na zadawane razy, nigdy nikomu się nie skarżąc. Iga nigdy nie zaznała czułości, wsparcia, jakiegokolwiek dobrego okruchu ojcowskiej miłości. Bardzo dobrze się uczyła, skończyła studia, pracując, jako sprzedawca w księgarni poznaje Piotra. Pomimo ostrzeżeń ze strony matki, dziewczyna całkowicie traci dla niego głowę. Biorą ślub, już wkrótce okazuje się, że mąż niczym nie różni się od ojca. W piekle z gotowanym przez męża, trwa kilka dobrych lat, po wpływem pasierba, nabiera wewnętrznej odwagi i rozwodzi się ze swoim oprawcą. Mijają kolejne lata, na jej drodze staje Adam. Czy kobieta będzie w stanie ponownie zaufać, czy tkwiący w niej strach i poczucie bycia nikim, kolejny raz zwycięży? Koniecznie sprawdźcie, to powieść, która wzbudza ogromne, bardzo skrajne emocje…

    „Nic, co raz zostało rozbite, nawet po sklejeniu nie będzie już nowe. Blizny zostaną na zawsze.”

Czy Iga da radę i odnajdzie w końcu spokój, szczęście i miłość u boku Adama? Akcja powieści toczy się swoim rytmem, niepokoi, szokuje i niesie sprzeczne emocje. Fabuła ciekawie utkana, dopracowana w każdym szczególe, ukazuje kobietę, nad którą przez całe życie znęcano się fizycznie i psychicznie. Styl autorki pomimo poruszanych dramatycznych tematów jest bardzo lekki, przyjemny i płynny. Z szczerością i realizmem mamy ukazany portret psychologiczny kobiety, która wielokrotnie została złamana przez najbliższych ludzi. Poznajemy ją, jako małą dziewczynkę i razem z nią przemierzamy jej życiowe ścieżki. Odczuwamy jej strach, niepewność, bezsilność razem z nią cierpimy. Czułam ogromną potrzebę, aby ją wesprzeć, przytulić, dać nadzieję. Postać matki, która zaciska zęby, znosi kolejne razy, jest upokarzana i niszczona na każdym kroku, z uporem maniaka tkwi przy swoim oprawcy. Dlaczego ta kobieta nie podejmie walki o godne życie dla swojego jedynego dziecka, skoro dla siebie nie chce…?  

    „Odzierana z godności, pozbawiona poczucia własnej wartości i coraz bardziej wpędzona w chorobę psychiczną.”

Temat przemocy fizycznej i psychicznej dominuje w całej powieści. Skomplikowana relacja między oprawcą, a ofiarą. Precyzyjnie, krok po kroku zaplanowany plan kata, aby zniszczyć, złamać, całkowicie od siebie uzależnić swoją ofiarę. Mechanizmy, jakimi posługuje się oprawca. Ogromne spustoszenie i spaczony obraz postrzegania codzienności przez osobę krzywdzoną. Taka osoba nie potrafi normalnie ułożyć sobie życia, mieć prawidłowe relacje z drugim człowiekiem. Za mocno w niej tkwi to, że jest gorsza, bezwartościowa, do niczego się nie nadaje. Strach i niepokój paraliżują, pod ich wpływem podejmowane decyzje są błędne, złe i koło się zamyka. Odrzucanie pomocy, życie w swoim zamkniętym, wypaczonym świecie. Czy dla Igi jest jakakolwiek nadzieja na normalność?

Potrzebna, wartościowa, mądra, trudna, opowieść o kobiecie, którą zdominowała bolesna przeszłość. O przemocy domowej powinno się mówić głośno, tylko w ten sposób możemy z nią walczyć. W ilu domach za zamkniętymi drzwiami dzieją się takie straszne rzeczy? Nie każdy ma w sobie odwagę, siłę, aby przeciwstawić się swojemu katowi. Jeżeli ktoś uderzy raz, wtedy od takiego toksycznego człowieka należy uciekać jak najdalej. To tylko kwestia czasu, aż podniesie rękę kolejny, kolejny, kolejny raz. Powieść daje do myślenia, nie można obok niej przejść obojętnie. Za książkę dziękuję wydawnictwu Dragon. Polecam 🙂

Tatiasza Aleksiej
Mam na imię Wiesia, książki towarzyszą mi całe życie. Czytam prawie wszystko. Jednak najbliższe mojemu sercu są dobre książki obyczajowe, literatura kobieca, sagi, książki historyczne - zwłaszcza z okresu średniowiecza, międzywojennego, II wojny światowej i powojenne. Nie pogardzę dobrym thrillerem, zwłaszcza psychologicznym i dobrą sensacją. Nie przepadam za fantastyką – czytałam jednak „Grę o tron” – uwiodła mnie i oczarowała, jestem nią zachwycona – dlatego żadnej książce nie mówię nie. Lubię wyzwania. Mój syn nazywa mnie "molem książkowym". Uwielbiam Freddie'go Mercury, Queen.

Jeden komentarz

Leave a Response